Skąd się biorą choroby kości?

Choroby układu kostno-stawowego mogą być wywoływane przez szereg różnorodnych czynników. Począwszy od zaburzeń o podłożu genetycznym i metabolicznym, poprzez wady nabyte i schorzenia pourazowe, na zmianach nowotworowych kończąc.
Niezwykle trudno odpowiedzieć jednoznacznie na pytanie, skąd biorą się choroby kości. Mogą one bowiem wynikać z:

• uwarunkowań genetycznych lub mutacji genów,
• zaburzonej gospodarki hormonalnej,
• braku odpowiednich składników odżywczych w organizmie,
• zaburzeń układu pokarmowego (np. nie wchłania witamin i minerałów z przyjmowanych pokarmów, lub są one wydalane w nadmiarze),
• złych nawyków żywieniowych,
• nieprawidłowej i nawykowej postawy ciała,
• przebytych urazów (tj. złamania, zwichnięcia czy skręcenia),
• stanów zapalnych zarówno w obrębie układu kostno-stawowego, jak i całego organizmu,
• zaburzenia metabolizmu kości (np. zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforowej, która prowadzi do upośledzenia mineralizacji kości),
• chorób nowotworowych,
• nadmiernego obciążenia układu kostno-stawowego.

To tylko przykładowe czynniki, przyczyniające się do powstawania chorób kości. Zdecydowana większość schorzeń, wynika z dysfunkcji na poziomie wewnątrzkomórkowym, co nie oznacza, że nie mamy żadnego wpływu na powstawanie i niwelowanie zmian chorobowych.
Współczesne choroby układu ruchu, to często następstwo zbyt niskiej aktywności fizycznej, spożywania gotowych produktów żywnościowych zawierających składniki chemiczne, nadużywania alkoholu, papierosów oraz środków farmakologicznych, zaburzeń hormonalnych (np. w trakcie menopauzy), czy też zbyt intensywnego eksploatowania własnego ciała (sporty siłowe, podnoszenie znacznych ciężarów w czasie pracy itp.). Zaburzenia funkcjonowania i budowy układu kostno-szkieletowego, w dalszym ciągu stanowią zagadkę dla współczesnej medycyny. Wiadomo jednak, że wielu z nich można skuteczne zapobiegać, lub leczyć w początkowej fazie rozwoju.