Choroba Scheuermanna

Młodzieńcza kifoza jest chorobą polegającą na obumieraniu tkanki kostnej i chrzęstnej. Co znamienne, nie mają w tym udziału żadne chorobotwórcze drobnoustroje. Po prostu w wieku 10 – 14 lat schorzenie rozpoczyna siać spustoszenie w organizmie młodego człowieka. Deformacja kifotyczna w chorobie Scheuermanna prowadzi do trwałej niepełnosprawności. Co więcej – choroba jest praktycznie nieuleczalna. Można tylko łagodzić objawy choroby.

Przyczyny powstawania choroby Scheuermanna.

Co powoduje chorobę Scheuermanna? Najprawdopodobniej duże znaczenie ma genetyczny czynnik. Zaburzenia wzrostu trzonu kręgów, oraz postępujące klinowacenie ich trzonów mogą mieć również źródła w upośledzeniu ukrwienia w obszarze tkanki kostnej (niestety często o nieznanej etiologii), przeciążeniach, mikrourazach, zaburzeniach hormonalnych czy w obrębie układu krwionośnego (zatory etc.). Skutkiem młodzieńczej kifory są m.in. : martwica kości oraz chrząstek, deformacje w obrębie kręgosłupa, zniekształcenia trzonów kręgów a także trwała utrata sprawności. Choroba na ogół dotyka chłopców, jednak również nastolatki płci żeńskiej są narażone (choć w młodszym wieku, bo od 12 – 14 roku życia). Choroba zazwyczaj przebiega w ciągu 2 – 3 i więcej lat.

Objawy.

Jej charakterystycznym objawem są: ból kręgosłupa, pogorszenie postawy (polegające na stopniowym pochylaniu się do przodu), ograniczanie ruchomości, zniekształcenia kostne a także ustawiczne uczucie zmęczenia. Ból ten jest o tyle charakterystyczny, że występuje zwłaszcza przy długotrwałym siedzeniu czy staniu, a nawet chodzeniu. Wysiłek fizyczny a u dziewcząt menstruacja mogą nasilać obawy. Jedynie rozpoznanie choroby we wczesnej fazie jej rozwoju umożliwia uniknięcie zniekształceń.

Wspomaganie leczenia.

Kręgosłup musi być regularnie odciążany (poprzez przyjmowanie odpowiednich dla niego pozycji na co dzień oraz specjalne ćwiczenia), mięśnie wzmacniane (aby skorygować postawę, umożliwić rozluźnienie mięśni, usprawnić układ oddechowy), a całemu organizmowi należy dostarczać takich substancji odżywczych jak wapń czy witamina D. Jeśli zmiany chorobowe są już większe konieczne może okazać się dodatkowo użycie gorsetu ortopedycznego. Nie należy dopuścić do utrwalenia się zmian chorobowych w kręgosłupie. Mogą one bowiem prowadzić nie tylko do deformacji postawy, ale też do osłabienia ogólnej sprawności i wydolności organizmu.

Tagi:Klinowacenie, choroba scheuermanna, kifory, mikrourazy, zniekształcenia kostne, wapń, witamina D.